Nie płacz, Ewka, bo tu miejsca brak
na twe babskie łzy.
Po ulicy Miłość hula wiatr
wśród rozbitych szyb.
Patrz: poeci śliczny prawdy sens
roztwonili w grach.
W półlitrówkach pustych S.O.S.
wysyłają w świat.
Ref.
Żegnam was; już wiem:
nie załatwię wszystkich pilnych spraw.
Idę sam właśnie tam,
gdzie czekają mnie.
Tam przyjaciół kilku mam od lat,
dla nich zawsze śpiewam, dla nich gram.
Jeszcze raz żegnam was;
nie spotkamy się.
Proza życia to przyjaźni kat;
pęka cienka nić.
Telewizor, meble, mały Fiat:
oto marzeń szczyt.
Hej, prorocy moi z gniewnych lat!
Obrastacie w tłuszcz.
Już was w swoje szpony dopadł szmal,
zdrada płynie z ust.