Nie mówmy, że to miłość,
bo można nazwać prościej
małego szczęścia kruchy czar.
Nie mówmy, że to miłość;
to tylko ptak miłości
przelotem dotknął naszych warg.
Nie mówmy, że to miłość.
To tylko strzęp melodii
ze strun dalekich przywiał wiatr, przywiał wiatr.
wyrwany z pieśni motyw
jak z ogrodu jeden kwiat.
więc że to cała pieśń, nie mówmy tak!
Nie mówmy, że to miłość.
Niech pocałunków ciszy
nie mąci wielkich wyznań głos.
Nie, nie mów, że to miłość,
bo może nas usłyszeć
zawistny o jej uśmiech los.
Nie mówmy, że to miłość.
Nocami uciszajmy
tętniący, rozśpiewany rytm naszych serc!
Przed światem udawajmy,
że zwyczajny to jest flirt,
a prawdy naszej niech nie pozna nikt!