bazen geri gelen yalnızca bir şarkıdır,
yalnızca bir gülüş, o zamanlardan bir çocuğu anımsarken,
günlerim sıkıcı ve boğuk geçerken
yaşamıma kar yağarken, o gelir aklıma
Fransız lisesinde bir akşam beni bekliyordu
Gülümsüyordu bana, Nicolas.
Nicolas, Nicolas, ilk gözyaşlarım yalnız senin içindi
çocuktuk, dertlerimiz büyüklerinki kadar büyüktü
Nicolas, Nicolas, bu aşktı, bilmiyorduk
biz alan yaşam böyle işte
bizi istediği ve gittiği yere götüren
bir rıhtımda büyük gözleriyle ağlayan bir çocuk adam
oraya Paris'e o zamandan beri ne çok kar yağdı
ve o benim ve yaşamım hakkında hiçbir şey bilmiyor
ne yapıyorum, kimim
o öbür Maritza'yı bilmiyor, eskisini orada koruyor
Nicolas, Nicolas, benim ilk kederimin adı sensin
biliyorum asla buraya senin yanına gelmeyeceğim
Nicolas, Nicolas bu aşktı bilmiyorduk
geçen zamandır
dertlerimizin ve sevinçlerimizin nedeni
Nicolas, Nicolas, ilk gözyaşlarım yalnız senin içindi
çocuktuk, dertlerimiz büyüklerinki kadar büyüktü
Nicolas, Nicolas, bu aşktı, bilmiyorduk
biz alan yaşam böyle işte
bizi istediği ve gittiği yere götüren Nicolas, Nicolas....