Περίσσιο καιρό πίστεψα σε μας.
Με τον εγωισμό σου μας χάλασες όλο το χρόνο μας.
Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω,
πόσο τυφλός ήμουνα, δεν έβλεπα την επιφανειακότητά σου.
Δεν σου αξίζω πια,
σε παρατάω εδώ
και δεν ξανακοιτάζω πίσω.
Θεωρείς τον εαυτό σου ιδανικό.
Ρε σύ, κάνε ότι θές,
εγώ χέστηκα*.
Πως μπορούσα να σε εμπιστευτώ τόσο;
Δε χαμπάριασα, τί έχεις μέσα σου, δε μπορούσα να κοιτάξω μέσα σου.
Και δεν σε πονά πραγματικά, το ξέρω,
γιατί για σένα ήταν μόνο κάποια διασκέδαση.
Δεν σου αξίζω πια,
σε παρατάω εδώ
και δεν ξανακοιτάζω πίσω.
Θεωρείς τον εαυτό σου ιδανικό.
Ρε σύ, κάνε ότι θές,
εγώ χέστηκα*.
Και μου είναι αδιάφορα πώς αισθάνεσαι,
γιατί δεν κοιτάζω πια πίσω.
Δεν σου αξίζω.