Λέξεις που σε χτυπούν σαν τυφώνας
Ματιές που δεν ξέρεις καλά προς τα πού πηγαίνουν
Πες μου τι θα συνέβαινε αν δεν υπήρχε κανείς
Συνεχίζοντας τον δρόμο μου, ξέρω πού πηγαίνω
Και αισθάνομαι ανασφαλής και παρόλο που δεν είμαι
Το να μη βλέπω τις προθέσεις σου με κάνει ευάλωτη
Είναι χιλιάδες οι ιστορίες που είναι κλειδωμένες σε κάποιο ντουλάπι
Είναι τόσες οι φωνές που δεν ακούει κανείς
Τόσες ερωτήσεις, τόσο αναπόφευκτες
Πώς θα το καταφέρουμε ώστε όταν υπάρχει ένα φιλί
να είναι μόνο ένα από εκείνα που δεν σε πληγώνουν
Να είναι μία αγκαλιά από την οποία όλος ο κόσμος να βγαίνει σώος και αβλαβής
Να μην είναι κακό να μένουμε μόνες μας ανάμεσα σε ξένους
Πώς να κάνουμε κάθε ματιά
να είναι απελευθερωμένη από παρερμηνείες
Να μην μένει ούτε μία ακόμη (γυναίκα) σιωπηλή
Να μην υποφέρει ούτε μία ακόμη από διπλές προθέσεις
Ούτε μία ακόμη
Ούτε μία ακόμη
Δεν θέλω πια να προσποιούμαι ότι είναι φυσιολογικό να νιώθω έτσι
Δεν θα ξανααγνοήσω την ησυχία πίσω μου
Αφού το να σιωπούμε δεν θα αλλάξει τα πράγματα, ξέρεις ότι αυτή είναι η πραγματικότητα
Είναι τόσες οι φωνές που δεν ακούει κανείς
Τόσες ερωτήσεις, τόσο αναπόφευκτες
Πώς θα το καταφέρουμε ώστε όταν υπάρχει ένα φιλί
να είναι μόνο ένα από εκείνα που δεν σε πληγώνουν
Να είναι μία αγκαλιά από την οποία όλος ο κόσμος να βγαίνει σώος και αβλαβής
Να μην είναι κακό να μένουμε μόνες μας ανάμεσα σε ξένους
Πώς να κάνουμε κάθε ματιά
να είναι απελευθερωμένη από παρερμηνείες
Να μην μένει ούτε μία ακόμη (γυναίκα) σιωπηλή
Να μην υποφέρει ούτε μία ακόμη από διπλές προθέσεις
Ούτε μία ακόμη
Ούτε μία ακόμη
Ούτε μία ακόμη
Ούτε μία ακόμη
Λέξεις που σε χτυπούν σαν τυφώνας
Ματιές που δεν ξέρεις καλά προς τα πού πηγαίνουν
Πες μου τι θα συνέβαινε αν δεν υπήρχε κανείς