[1η Στροφή]
Σε ποτήρια (με ποτό) πνιγόμουν, για να σε ξεχάσω,
λέω πως είμαι καλά, μα δεν μπορώ να με αναγνωρίσω.
Με άλλες έβγαινα, μαζί τους να σε υπερκεράσω,
μα μόνο εσένα έβλεπα, τα μάτια μου σαν κλείσω.
[Προ-επωδός]
Παιχνίδι στα χέρια σου ήμουν, το οποίο το πέταξες απλά,
όμως κάποιον άλλον θα βρει, μαζί του για να πλαγιάζει.
Και ίσως τότε θυμηθείς, όταν άλλον να διώξεις λογαριάζεις,
πως δεν είναι από βελούδο κοντά σου τα παιχνίδια αυτά.
[Επωδός]
Εσύ νίκησες, πάρε τώρα όλα σου τα τρόπαια, μόνη,
και σαν πίνακες αράδιασε τα να μαζεύουν τη σκόνη.
Σαν ανάμνηση ανεξίτηλη το σημάδι σου θα πετρώνει,
αλλά μην επαίρεσαι, αναντικατάστατος δεν είναι κανείς.
Αναντικατάστατος δεν είναι κανείς... Ω-ω, αναντικατάστατος ουδείς.
[2η Στροφή]
Ψεύτικα γελώ, τον δυνατό παριστάνω,
αλλά τα αισθήματα μου για ‘σένα δεν μπόρεσα να γιάνω.
Ξοπίσω σου σερνόμουν, σαν σκυλάκι πήγαινα,
η σκιά σου ήμουν, όμως το λάθος εγώ το έκανα.
[Προ-επωδός]
Παιχνίδι στα χέρια σου ήμουν, που στο ράφι επέστρεψες
και την καρδιά (μου) παρέκαμψες.
Τη μάσκα σου ως το τέλος κράτησες, που κεραυνοβόλα ερωτεύτηκα,
πίσω σου άφησες μόνο αφελή δάκρυα.
[Επωδός]
Εσύ νίκησες, πάρε τώρα όλα σου τα τρόπαια, μόνη,
και σαν πίνακες αράδιασε τα να μαζεύουν τη σκόνη.
Σαν ανάμνηση ανεξίτηλη το σημάδι σου θα πετρώνει,
αλλά μην επαίρεσαι, αναντικατάστατος δεν είναι κανείς.
Αναντικατάστατος δεν είναι κανείς... Ω-ω, αναντικατάστατος ουδείς.
[Μπριτζ]
Όμως να πάψω να σε σκέφτομαι δεν μπορώ, δεν μπορώ,
καλά να είσαι μόνο παρακαλώ, παρακαλώ. /x2
[Επωδός]
Εσύ νίκησες, πάρε τώρα όλα σου τα τρόπαια, μόνη,
και σαν πίνακες αράδιασε τα να μαζεύουν τη σκόνη.
Σαν ανάμνηση ανεξίτηλη το σημάδι σου θα πετρώνει,
αλλά μην επαίρεσαι, αναντικατάστατος δεν είναι κανείς.
Αναντικατάστατος δεν είναι κανείς... Ω-ω, αναντικατάστατος ουδείς. /x2