Αν ήσουν εδώ δίπλα μου αντί στη Νέα Υόρκη,
Αν μια καμπύλη σου με ακουμπούσε
Θα σου έλεγα ότι σε αγαπούσα πριν καν σε γνωρίσω,
Γιατί αγαπούσα απλά την ιδέα σου
Αν οι καρδιές μας δεν σπάνε ποτέ τότε δεν υπάρχει απόλαυση
Υπάρχουν τόσα πολλά που μπορεί να μας μάθει αυτή η πληγή,
Υπάρχει απόσταση και σιωπή,οι λέξεις σου ποτέ δεν με έχουν αφήσει
Είναι η προσευχή που λέω κάθε μέρα
Έλα,βγες,έλα εδώ,έλα εδώ
Έλα,βγες,έλα εδώ,έλα εδώ
Έλα,βγες,έλα εδώ,έλα εδώ
Έλα,βγες,έλα εδώ,έλα εδώ
Οι μοναχικές νεον νύχτες και ο πόνος του ωκεανού,
Και η φωτιά που άρχιζε να λαμπυρίζει,
Μου λείπουν όλα,από την αγάπη μέχρι την αστραπή
Και η έλλειψη τους με σπάει στα δύο
Αν ήσουν εδώ δίπλα μου αντί στην Νέα Υόρκη,
Στα χέρια που είπες ότι δεν θα άφηνες ποτέ,
Θα σου έλεγα ότι είναι απλό και ότι ήταν μόνο έτσι
Δεν ανήκω πουθενά αλλού.
Έλα,βγες,έλα εδώ,έλα εδώ
Έλα,βγες,έλα εδώ,έλα εδώ
Έλα,βγες,έλα εδώ,έλα εδώ
Έλα,βγες,έλα εδώ,έλα εδώ
Οι μοναχικές νεον νύχτες και ο πόνος του ωκεανού,
Και η φωτιά που άρχιζε να λαμπυρίζει,
Μου λείπουν όλα,από την αγάπη μέχρι την αστραπή
Και η έλλειψη τους με σπάει στα δύο
Aπλά δώσε μου ένα σημάδι,υπάρχει ένα τέλος και μια αρχή
Στο σιωπηλό χάος που με οδηγεί πίσω
Οι μοναχικές νεον νύχτες και η θαλπωρή του ωκεανού
Και η φωτιά που αρχίζει να σβήνει