Καθόμαστε
Χωρίς μια λέξη
Όπως τόσες φορές πριν, παραγγέλνεις ένα ποτήρι κρασί κι εγώ ένα φλιτζάνι τσάι
Και αν κι οι δυο θέλουμε
Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο
Είναι γραμμένο στο μέτωπό σου πώς μια νέα ανησυχία ξυπνά ενώ σβήνει μια άλλη
Έχουμε γίνει σαν εκείνους,
Κάποια μας κοιτά,
Είναι η σκέψη μου πως κοιτάζει, ή τα κόκκινα μάγουλά σου που αποκαλύπτουν περισσότερα
Έχουμε γίνει σαν εκείνους
Που δεν μπορούν να υπάρχουν
Που κάθονται ήρεμα σε κάποιο καφέ, κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί πως είναι παντρεμένος κι εκείνη ελεύθερη
Όταν απομακρύνομαι
Κι εσύ επιμένεις
Τότε γνωρίζουμε κι οι δυο πως έτσι νιώθει κανείς όταν κρατά μυστικά
Όταν απομακρύνομαι
Χωρίς μια λέξη
Τότε γνωρίζουμε κι οι δυο...
Όταν απομακρύνομαι
Χωρίς μια λέξη
Τότε γνωρίζουμε κι οι δυο...