Benim gösterdiğim cesareti asla göremeyeceksin
Senin açından renklerin zenginliği görünmeyecek.
Senin parladığın yolları asla parlatamayacağım
Varlığın, üzerindeki yargıları baskılıyor.
Ama manzara büyüdükçe
Farklı ışıkları görüyorum
Şekiller ve gölgeler, sezgilerimde dalgalanıyor
Hislerim kabarıyor ve geriliyor, daha yükseklerden bakıyorum
Sana bahsetmekten hâlâ gurur duyduğum şeyin ne olduğunu çok iyi biliyorum.
Beni anladığını söyleyeceksin ama anlamayacaksın
Birbirimizi desteklemeyi asla bırakmayacağını söyleyeceksin
Ama "asla" verilmiş bir sözdür ve yalan söylemeye gücün yok.
Tuttuğum şeylere asla dokunamayacaksın
Duygularımın teni kendi altımda talan söylüyor
Bu ruhun ateşini asla hissedemeyeceksin
Ateşim sana gösterdiğimden daha derinlerde yakıyor beni.
Bana hayallerinden korkma diyeceksin, göründüğünden daha kolay diyeceksin
Benim yüksek umutlarımdan düşmeme asla izin vermeyeceğini söyleyeceksin
Ama "asla" verilmiş bir sözdür ve yalan söylemeye gücün yok.
Bu yaşadığım hayatı asla yaşamayacaksın
Beni geceleri uyandıran o hayatı asla yaşayamayacağım
Sana verdiğim mesajı asla duymayacaksın
Bu savaşta sanki pes etmiş gibi gözüküyorsun, diyeceksin
Ama manzara büyüdükçe
Farklı ışıkları görüyorum
Şekiller ve gölgeler, sezgilerimde dalgalanıyor
Hislerim kabarıyor ve geriliyor, daha yükseklerden bakıyorum
Şu an ne olduğumu fark ediyorum, ama anlayacak kadar zeki değilsin
Beni anladığını söyleyeceksin ama anlamayacaksın
Hiçbir zaman niye ve nasıl olduğunu bilmeden uyanacağımı söyleyeceğim
Neye inanacağımı bilmiyorum, benim kim olduğumu bilmiyorsun
Ben ağladığımda sakinleşmemi söyleyeceksin
Ama "asla" verilmiş bir sözdür ve benim asla yalanlara ihtiyacım yok.