Never Forget [Icelandic translation]

Hún syngur mjúklega í skjóli nætur,

biðjandi fyrir morgunljósi.

Hana dreymir um hvernig þau voru áður.

Í dögun verða þau frjáls.

Minningar, þær ásækja huga hans,

bjarga honum frá hinni endalausu nóttu.

Hún hvíslar hlýtt og blíðlega:

Komdu aftur til mín.

Og þegar hinn gullna sól rís

langt handan hafsins.

Það dagar,

er myrkrið dvínar.

Við munum að eilífu vera frjáls.

Aldrei gleyma

því sem ég gerði, því sem ég sagði,

Þegar ég gaf þér allt

hjarta mitt og sálu.

Morgunn mun koma

og ég veit við munum vera eitt

Því ég trúi enn

að þú munir muna eftir mér.

Hún syrgir undir mánalýstum himni,

minnug þess þegar þau kvöddust.

Hvar er sú sem hann þekkti?

Það virðist hafa verið fyrir svo löngu.

Og þegar hinn gullna sól rís

langt handan hafsins.

Það dagar,

er myrkrið dvínar.

Við munum að eilífu vera frjáls.

Aldrei gleyma

því sem ég gerði, því sem ég sagði,

Þegar ég gaf þér allt

hjarta mitt og sálu.

Morgunn mun koma

og ég veit við munum vera eitt

Því ég trúi enn

að þú munir muna eftir mér.

Aldrei gleyma

því sem ég gerði, því sem ég sagði,

Þegar ég gaf þér allt

hjarta mitt og sálu.

Morgunn mun koma

og ég veit við munum vera eitt

Því ég trúi enn

að þú munir muna eftir mér.

Ó, ég trúi enn

að þú munir muna eftir mér.

Ó, ég trúi enn

að þú munir muna eftir mér.