Κλεισμένος σε ένα σύννεφο
Έχω φτάσει ο όριο της σιωπής
Δεν μπορώ να προσανατολιστώ
Και δεν ξέρω γιατί.
Και σήμερα όπως εχθές
Ζω στην εποχή του φθινοπώρου
Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ
Και δεν ξέρω γιατί.
Αλλά αν μπορώ να πω τέλος στην μοναξιά
Και να βρω λίγο θάρρος
Θα το ξαν'άρχιζα από σήμερα
Αυτήν την ταινία που αφήσαμε χωρίς τέλος
Και εάν σε βρω κοντά μια μέρα
Εγώ θα αρχίσω μια άλλη εποχή
Σαν να είναι το μόνο κλίμα στην ψυχή μου
Και εάν σε έχω κοντά μια μέρα
Εγώ θα ζήσω την ίδια ταινία
Σαν να είναι το τελευταίο όνειρο χωρίς τέλος
Κλεισμένος σε αυτό το δωμάτιο
Μου φαίνεται τρελός ο εαυτός μου
Με την εικόνα σου στο μυαλό μου
Δεν βρίσκω θεραπεία
Σήμερα περισσότερο από εχθές
Στην ανάμνηση μας χαμένος
Περιμένοντας το χέρι σου
Μέχρι την ανατολή.