Γεννιόμαστ’ όλοι κλαίγοντας
για τη μάνα, για το γάλα,
υφαίνει ο χρόνος δάκρυα,
βάσανα μεγάλα, βάσανα μεγάλα.
Ο Ζαρατούστρα, μοναχά,
γεννήθηκε γελώντας,
γι’ αυτό κι εγώ, τα πάθη μου
τα λέω τραγουδώντας.
Γεννιόμαστ’ όλοι κλαίγοντας
για τη μάνα, για το γάλα,
νεράκι έχει στον κόρφο της,
νεράκι και νιρβάνα, νεράκι και νιρβάνα.
Νεράκι έχει στον κόρφο της,
νεράκι και νιρβάνα, νεράκι και νιρβάνα.