نمی‌دونم [Nemidoonam] lyrics

از این زندگیِ خالی

منو ببر به اون سالی

که تو اسممو پرسیدی

به روزی که منو دیدی

به پله‌های خاموشی

که با من، رو به رو میشی

یه جور زل بزن انگاری

نمیشه، نمیشه چِشم بَرداری

منو ببر به دنیام و

به اون دستا که می‌خوام و

به اون شبا که خندونم

که تقدیرو نمی‌دونم

به اون شبا که خندونم

که تقدیرو، نمی‌دونم

از این اشکی که می‌لرزه

منو ببر به اون لحظه

به اون ترانهٔ شادی

که تو یادِ من افتادی

به احساسی که درگیره

به حرفی، که نفس‌گیره

از این دنیا که بی‌ذوقه

منو ببر به اون موقع

به اون موقع

منو ببر به دنیام و

به اون دستا که می‌خوام و

به اون شبا که خندونم

که تقدیرو نمی‌دونم

به اون شبا که خندونم

که تقدیرو، نمی‌دونم

از این دوریِ طولانی

منو ببر به دورانی

که هر لحظه، تو اونجایی

زیرِ بارونِ تنهایی

منو ببر به اون حالت

همون حرفا، همون ساعت

به اندوهِ غروبی که

به دلشورهٔ خوبی که

تو چشمام خیره می‌مونی

به من چیزی بفهمونی

منو ببر به دنیام و

به اون دستا که می‌خوام و

به اون شبا که خندونم

که تقدیرو نمی‌دونم

به اون شبا که خندونم

که تقدیرو، نمی‌دونم

نمی‌دونم، نمی‌دونم

(منو ببر به دنیام و...)