การซ่อมแซมที่เริ่มขึ้นเมื่อไม่กี่วินาทีก่อน
หนักสมองไปหมด แถมขนยังลุกอีก
ร่างกายที่ไม่ว่ายังไงก็ขัดแย้งกันเอง
ต้องทำยังไง ถึงจะพาออกไปยังสถานที่ล่าได้
ถ้ารีเซ็ตการมีอยู่ของตัวเองได้เสมอ เหมือนที่กับแมวทำ
ก็คงบริสุทธิ์ไปแล้วแท้ ๆ
ถึงจะเชื่อมั่น แต่ความมั่นใจกลับอ่อนแรง
ตารางปฎิบัติหน้าที่ที่ใช้ การเจรจาประวัติส่วนตัว
กลิ่นของสะพานลอย ที่แค่จ้องมองคลื่นสัญญาณก็ผ่านเลยไป
เพราะแน่นอนว่าคนพวกนั้นคงไม่เข้าใจ ถึงได้มีคุณค่า
หูฟังราคา 4-5 พันเยน ที่หลับใหลอยู่ในรถเข็นสินค้า
อยากจะคาดหวังยิ่งขึ้นไปอีก
ด้วยนิสัยนี้ ต้องทำเช่นไร
อยากกลายเป็นคนที่ไม่ครุ่นคิดและไม่เปลี่ยนใจ
เวลาที่ต้องทำงานเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
รสหวานกระจัดกระจาย สำรอกออกมา สุดท้ายก็สูญเปล่า
ไม่ใช่ ไม่ใช่สักหน่อย แค่เลือกข้อดีที่เหมาะกับตัวเอง จะได้หรือเปล่า
สัญญาณขาด→นั่งเลยป้าย ตีลูกเบสบอลซ้ำ ๆ ด้วยเล็บที่ลอกร่อน
ให้นำพาไป ให้หลุดลอยไป ทั้งที่ไม่มีทางรอดชีวิตกลับมา
ฝืนทนกับสถานะของสองเรา ที่ไม่ใช่ทั้งศัตรูและมิตร
ทั้งที่การตอบกลับนั้น ใช้เวลานานจนไม่เห็นจุดจบ
ค่าสายกีตาร์ ค่าอาหาร ค่าเดินทาง
ลูกกระเดือก กระทบกับข้าวและหยาดน้ำตาที่ไม่มีทางไป
เมื่อไหร่จะมีคุณค่าขึ้นมา? ไถ่ถามเช่นนั้นก่อนจะหลับใหล
โกหกเธอด้วยเลยแล้วกัน
อยากจะคาดหวังยิ่งขึ้นไปอีก
ด้วยความแม่นยำนี้ อย่างทำอย่างไร
อยากกลายเป็นคนที่ไม่ครุ่นคิดและไม่เปลี่ยนใจ
เวลาที่ต้องทำงานเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
รสหวานกระจัดกระจาย สำรอกออกมา สุดท้ายก็สูญเปล่า
ไม่ใช่ ไม่ใช่สักหน่อย แค่เลือกข้อดีที่เหมาะกับตัวเอง จะได้หรือเปล่า
อา เรากำลังทำอะไรอยู่กัน ความว่างนี่มันเป็นศัตรูจริง ๆ
ค่าประสบการณ์ การเข้ากะ
ด้วยถ้อยคำที่เขียนด้วยความใส่ใจ
"ก็ไปเจอใครไม่ได้นี่นา"
แบบนั้นเมื่อไหร่จะสงบสติอารมณ์
ต่อให้แสร้งทำก็คงไม่หายไปหรอก
แต่แน่นอน ว่ายังอยากจะคาดหวัง
ทั้งขั้นตอนและการตอบกลับ
ต่อให้ใช้ชีวิตอย่างลนลาน ก็ไม่ช่วยอะไร
งานที่มีผลแพ้ชนะ จนกว่าจะตกลงกันได้
รสหวานกระจัดกระจาย จะเก็บกวาด แล้วหัวเราะในท้ายที่สุดก็ย่อมได้
จงเงียบไว้ เพราะอยากเลือกกลิ่นอาย ที่เหมาะกับตัวฉันผู้หัวทึบคนนี้