Некаде во ноќта [Nekade vo nokta] [Serbian translation]

Ко икона во собата ми стоиш,

те милувам со очи вљубени

а солзите кој може да ги брои,

би долетал, да можам да те спасам.

Во мислите сме толку блиску ние,

а вечерва сме толку далеку,

дај, Господе брзо сè да мине,

од спомени кај мене да се скриеш.

Некаде во ноќта таа писмо пишува

и во мисли со мене се љуби,

упорно кај неа цела ноќ се јавувам,

гласот мој ко воздишка се губи.

Не заспивам и за тебе се молам,

радиото е мојот пријател,

а вестите сè повеќе ме болат

се прашувам зар мора да е вака?

А секогаш по дождот иде сонце,

посакувам јас средба со тебе,

но, што можам со ова мое срце

да чекам, копнеам и да те сакам.

Некаде во ноќта таа писмо пишува

и во мисли со мене се љуби,

упорно кај неа цела ноќ се јавувам,

гласот мој ко воздишка се губи.