ภาพความทรงจำอันแสนหวานชื่นร่วงหล่นกระจัดกระจายอยู่เต็มพื้น
ฉันคว้าโทรศัพท์เพื่อโทรหาคุณ เพราะฉันทนต่อไปไม่ไหวแล้ว
สงสัยเหลือเกินว่าคุณเคยคิดถึงฉันบ้างไหม
แต่สำหรับฉัน ฉันคิดถึงคุณตลอดเวลา
นี่เป็นเวลาตีหนึ่งสิบห้านาที ฉันอยู่คนเดียวและตอนนี้ฉันต้องการคุณ
ฉันเคยพูดว่าจะไม่โทรไป แต่ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว ตอนนี้ฉันต้องการคุณ
ฉันไม่รู้ว่าจะอยู่อย่างไรโดยที่ไม่มีคุณตอนนี้ฉันต้องการเพียงแค่คุณ
ดื่มวิสกี้เข้าไปอีกสักแก้วไม่สามารถจะหยุดมองที่ประตูได้เลย
ได้แต่หวังว่าคุณจะเดินเข้ามาโอบกอดเหมือนที่คุณเคยทำ
สงสัยเหลือเกินว่าคุณเคยคิดถึงฉันบ้างไหม
แต่สำหรับฉัน ฉันคิดถึงคุณตลอดเวลา
นี่เป็นเวลาตีหนึ่งสิบห้านาที ฉันอยู่คนเดียวและตอนนี้ฉันต้องการคุณ
ฉันเคยพูดว่าจะไม่โทรไป แต่ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว ตอนนี้ฉันต้องการคุณ
ฉันไม่รู้ว่าจะอยู่อย่างไรโดยที่ไม่มีคุณตอนนี้ฉันต้องการเพียงแค่คุณ
ฉันคิดว่าฉันเลือกเจ็บแทนที่จะไม่รู้สึกอะไรเลยดีกว่า
นี่เป็นเวลาตีหนึ่งสิบห้านาที ฉันอยู่คนเดียวและตอนนี้ฉันต้องการคุณ
ฉันเคยพูดว่าจะไม่โทรไป แต่ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว ตอนนี้ฉันต้องการคุณ
ฉันไม่รู้ว่าจะอยู่อย่างไรโดยที่ไม่มีคุณตอนนี้ฉันต้องการเพียงแค่คุณ
ตอนนี้ฉันต้องการเพียงแค่คุณ
ที่รัก ในตอนนี้ฉันต้องการเพียงแค่คุณเท่านั้น