Ново утро дождлив ден,
солзи пак во очите
И не знам зошто пак да се разбудам
Ладно кафе празен дом,
после целото лудило,
да те вратам јас,
одамна не сум пробала...
Се трудам како тебе,
да кренам ѕид пред себе,
но ти ми рушиш се,цел свет...
Не чувствувам страв,
за еден од нас
знам ќе огрее сонце
Не чувствувам страв,
за последен пат
јас плачам за тебе
Не чувствувам страв,
како светло во мрак,
јас те следам со надеж
а знам дека одам,
по слепа улица...
Повторно јас влегувам,
во лавиринт без патоказ
Еве повторно,
пак се враќам на почеток...
Не чувствувам страв,
за еден од нас
знам ќе огрее сонце
Не чувствувам страв,
за последен пат
јас плачам за тебе
Не чувствувам страв,
како светло во мрак,
јас те следам со надеж
а знам дека одам,
по слепа улица...
Пак ќе плачам ако сонувам,
и нема да знам за себе јас
О,дааа истите грешки ги правам
и не мрдам,јас во место стојам,
а веке за нас е предоцна...
Не чувствувам страв,
за еден од нас
знам ќе огрее сонце
Не чувствувам страв,
за последен пат
јас плачам за тебе
Не чувствувам страв,
како светло во мрак,
јас те следам со надеж
а знам дека одам,
по слепа улица...
По слепа улица...