Gün doğumunda savaş. Güneş ve duman.
Başına ne geleceğini bilen kişi sayısı az.
Yarın genç dimağlarda neler olacak?
Birilerinde ümit, birilerinde ise korku.
Nakarat 1:
Kartopu ağacının dalları eğildi.
Anne, biz kime el açıp dua ettik?
Kaç evladını daha alacak,
Senin olmayan bu savaş?
Oğulların, kızların çoluk çocuk sahibi oldu,
Hep renkli rüyalar gördüler.
Yalanın elini öptüler,
Sessiz geceler uğruna günlerini vediler.
Nakarat 1.
Öyle iyiydi orası bir zamanlar.
Terin olmadığı, gözyaşının olmadığı o yerde.
Ama orada amaç yoktu -
Ben buna katlanamam, peki sen nasıl katlanabiliyorsun?
Nakarat 2:
Kartopuağacının dalları eğildi.
Anne, biz yanlışa el açıp dua ettik!
Kaç evladını daha alacak
Senin olmayan bu savaş.