Uzun zaman önceydi
Açan çiçekler sararıp solduğunda
O zamanlar en güzel kız sendin
Şimdi hangi ilkbahar olduğunu bile hatırlamıyorum
Ve boşa mücadele ediyorum sanki
Senin için çok erken doğmuşum.
Sana kederin ne olduğunu anlatamam
Bunu yüzüme vurabilirsin ama inan bana
Ben bir efendinin kölesiyim
Bu yüzden ruhum çekinir, bu yüzden ruhum çekinir
Senden, buğulu çiçeğim.
Ben olsam keşke
Yeleğinin düğmelerinin şıkırtısıyla uyanan.
İşte o zaman hesap sorabilirdim kendimden,
Sana aşık olduğum için, hasta olduğum için.
Ve boşa mücadele ediyorum sanki
Senin için çok geç doğmuşum
Sana kederin ne olduğunu anlatamam
Bunu yüzüme vurabilirsin ama inan bana
Ben bir efendinin kölesiyim
Bu yüzden ruhum çekinir, bu yüzden ruhum çekinir
Senden, buğulu çiçeğim.
Sana kederin ne olduğunu anlatamam
Bunu yüzüme vurabilirsin ama inan bana
Ben bir efendinin kölesiyim
Bir elim dilenir, diğeri servet taşır
Ama ruhumda huzur yok.