Derler ki yıllar geçer,
zaman; acı ve üzüntüyü silsin diye günün birinde.
Ancak sanki bir tılsım var üzerimde,
hâlâ seni düşlüyorum, hâlâ seni arıyorum.
Var mı bir çare, ya da uzak bir diyar,
bir ilacı var mı senden kurtulmanın?
Kırık hayâllerin ve ruhların bir yeri var mı
ki söndüreyim üzüntümü, âşık olayım, huzuru bulayım
başka bir kadında.
Ama umut yok, ne zaman ki bir başkası çalsa seni
dünyam bir anlığına yok oluyor.
Ama acı aç, tıpkı soğuk sular;
tıpkı onsuz kuruyup kalan kıyılar gibi.
Yaşamıyorum ben, biz diye bir şey kalmadığından beri
bil ki nefes alamıyorum, senin sesini bekliyorum.
Dudaklarımı kandıracak bir gülümsemem dâhi yok
yaşamıyorum ben, senin aşkın olmadan.
Var mı bir çare, ya da uzak bir diyar,
bir ilacı var mı senden kurtulmanın?
Kırık hayâllerin ve ruhların bir yeri var mı
ki söndüreyim üzüntümü, âşık olayım, huzuru bulayım
başka bir kadında.
Ama umut yok, ne zaman ki bir başkası çalsa seni
dünyam bir anlığına yok oluyor.
Ama acı aç, tıpkı soğuk sular;
tıpkı onsuz kuruyup kalan kıyılar gibi.
Yaşamıyorum ben, biz diye bir şey kalmadığından beri
bil ki nefes alamıyorum, senin sesini bekliyorum.
Dudaklarımı kandıracak bir gülümsemem dâhi yok
yaşamıyorum ben, senin aşkın olmadan.
Ölüyorum, ama kimselere vermiyorum kalbimi
hâlâ senin için savaşıyor her bir kalp atışım.
Seni arıyorum, ama kıyılar uzak,
yine burada olsaydın keşke, en azından bir kez sarılmak için.
Yaşamıyorum ben, biz diye bir şey kalmadığından beri
bil ki nefes alamıyorum, senin sesini bekliyorum.
Dudaklarımı kandıracak bir gülümsemem dâhi yok
yaşamıyorum ben, senin aşkın olmadan.