Αν είμαι φωτιά, θα καώ
Αν είμαι πάγος, θα λιώσω
Πώς να ανασάνω, αν δεν είσαι εσύ
Δεν θα μπορούσα, δεν θα μπορούσα
Σίγουρα πλέον θα γίνουμε μπανάλ, μα αυτά τα πράγματα είναι (ωμός) ρεαλισμός
Αυτό μας συμβαίνει, αυτό μας βρίσκει, αυτός είναι ο κόμπος στο λαιμό
Αυτό δεν είναι επινόημα, αυτό είναι ορμέμφυτο, αυτό είναι πέραν της ταχυπαλμίας
Αυτό είναι το κάρφωμα, αφότου κάναμε το πρώτο σεξ
Σικάγο Μπουλς, εικοσιτριάρι, εσύ δεν είσαι απλώς ένας ακόμα αριθμός
Μου λείπεις μόνο σαν αναπνέω, τσατίζεσαι όταν δεν γίνεται το δικό σου
Χαζός είμαι μόνο όταν αγαπάω
Και οι δύο ξέρουμε καλά τί είναι πόνος, όνομα, με το οποίο τώρα σε αποκαλώ
Και οι δύο ξέρουμε καλά τί είναι πόνος,
πόνος είναι, αν δεν προσπαθήσω τουλάχιστον να ζεστάνω τα χέρια, που εξαιτίας μου κρύωσαν
Αν είμαι φωτιά, θα καώ
Αν είμαι πάγος, θα λιώσω
Πώς να ανασάνω, αν δεν είσαι εσύ
Δεν θα μπορούσα, δεν θα μπορούσα
Έδωσα μια υπόσχεση - ο μπαμπάς θα είναι πάντα εκεί
Στο δρόμο χωρίς δικαιολογία, μπροστά μου μεγάλη να μεγαλώσεις
Ο μπαμπάς έδωσε μάχες, μα ο μπαμπάς σου ήταν δίκαιος
Ο μπαμπάς σου σού έλεγε αλήθειες, για να μπορείς ήσυχα να κοιμάσαι
Μη με ψάχνεις στα πρόσωπα του κόσμου, λάθη έκανα τρομερά
Έξω είναι γεμάτο με δαίμονες, ναρκομανείς, κόσμο και φθηνή πραμάτεια
Είμαι περήφανος για ‘σένα, νέα γυναίκα άγνωστη
Απόλαυσε την κάθε στιγμή, τον κάθε έρωτα - η ζωή είναι μικρή
Τώρα γαλήνιος στέκομαι από πάνω σου, χαϊδεύω τα μαλλιά σου ξάγρυπνος πάνω απ’ το κρεββάτι
Τραγουδώ την αγαπημένη σου μελωδία, απλώς άκουσε την μέσα στη σιγή
Αν είμαι φωτιά, θα καώ
Αν είμαι πάγος, θα λιώσω
Πώς να ανασάνω, αν δεν είσαι εσύ
Δεν θα μπορούσα, δεν θα μπορούσα