Rojê deh caran mirim ket û dîsa rabûm
Dil hînî şûnê bû ne bi kêf û sebir
Min hêvî mezin kir bi zulm û zorî
Bi êş û elem ne bi şîr û şekir
Kir xwelî agir vî canê nazik
Ne bi avê vemirîm bi girî û hêsir
Ne bi avê tefiyam bi girî û hêsir
Dilê min cot kir bi şûr û xencer
Ji xwîna birînan derya ava kir
Min hêvî mezin kir bi zulm û zorî
Bi êş û elem ne bi şîr û şekir