نازل و انا ماشى
ع الشوك برجليا
و انت السبب يابا
و يالى خليت بيا
لا فرشتلى بستان
و لا حتى بر أمان
أعيش عليه إنسان
و الدنيا فى ايديا
فى ايديا
و انا لما جيت من الغيب
العدل كان كيفى
و الحق كان مطمعى
و الحب كان سيفى
دقيت ع الأبواب
لقيتنى فى السرداب
غابة من الأنياب
مسنونة حواليا
مع الأسف يابا
الدنيا دى غابة
ملناش مكان فيها
يا عينى يا وعدى
ع المغرمين بعدى
و الطيبين فيها