Στροφή 1:
Πιθανώς αυτο να είναι αγάπη
όταν οι δρόμοι οδηγούν σε σένα
δεν σταματούν να τρέχουν οι δεικτες του ρολογιού
Πιθανώς αυτο να είναι αγάπη
όταν ειμαστε άυπνοι στη σιωπή
όλα σπάνε στα δύο γύρω μου
τώρα ξαφνικα
Ρεφραιν:
δεν θα ειναι επώδυνο,απο τον ουρανό νερό
είμαστε χαρούμενοι άνθρωποι
κάτω απο τη βροχή, χωρίς ομπρέλα
δεν θα μας αφήσει
εγω μαζί σου για παντα
για παντα..
ανοιγουμε τα παράθυρα
πέτα ψηλότερα
έτσι οι δυο μας
περπατάμε προς την άκρη
μόνο μαζί σου
μαζί σου, να ξέρεις
για παντα...
Στροφή 2:
Πιθανώς αυτο να είναι ενα όνειρο
όταν τα λόγια σου τα ξέρω απέξω
η απάνθρωπη ομορφιά
με τρέλανε, σαν
ύψος είναι για μένα η ματιά σου
και πετώ σε αυτα και δεν φοβάμαι
και ξαφνικά τελειώνει η σιωπή
И вдруг закончится тишина.
εισεπνευσε,εισεπνευσε με ξανά
Ρεφραιν:
δεν θα ειναι επώδυνο,απο τον ουρανό νερό
είμαστε χαρούμενοι άνθρωποι
κάτω απο τη βροχή, χωρίς ομπρέλα
δεν θα μας αφήσει
εγω μαζί σου για παντα
για παντα..
ανοιγουμε τα παράθυρα
πέτα ψηλότερα
έτσι οι δυο μας
περπατάμε προς την άκρη
μόνο μαζί σου
μαζί σου, να ξέρεις
για παντα...
Θα μου τραγουδήσει ένα τραγούδι,καινούριο
και θα μου ζητησει να είμαι μαζί
χτυπάς την πόρτα μου
και σου ανοίγω