روبه‌راه نیست احوالم
شبا بد، روزا درگیر کارم
حالم خوش نی، تو منو کشتی
پشت پنجره می‌شینم و خنده این پشت نی
اخما تو هم، غصه‌ها کوهن
انگار مجبورم که ازت دورم
بی تو این شب‌ها چقده شومن
چقده رفتارت تاثیر داره رو من
نه می‌تونم جلوت این بحثه رو وازش کنم
نه می‌تونم با غم تنهایی سازش کنم
نه غرور اجازه می‌ده که به تو خواهش کنم
ولی من دلم پر می‌زنه موهاتو نوازش کنم
نه می‌تونم جلوت این بحثه رو وازش کنم
نه می‌تونم با غم تنهایی سازش کنم
نه غرور اجازه می‌ده که به تو خواهش کنم
ولی من دلم پر می‌زنه موهاتو نوازش کنم
یه چیزی می‌گم بهت شاید بخندی بهم
شاید اصلاً چشاتو باز ببندی بره
یه چیزی می‌گم فقط در حد گله
اذیت می‌شم بس که چشمات خوشگله
یه چیزی می‌گم، یه چیزی می‌شنوی
ما تو هر زمینه‌ای می‌کنیم پیش‌رَوی
حالام که حرف دله، حرفشو می‌شنوی
تو می‌خوای بشکونی، خوب باشه می‌شکنیم
نه می‌تونم جلوت این بحثه رو وازش کنم
نه می‌تونم با غم تنهایی سازش کنم
نه غرور اجازه می‌ده که به تو خواهش کنم
ولی من دلم پر می‌زنه موهاتو نوازش کنم
ما که این حرفاتو نداریم، تو چقد ناز داری
ما شاه و بی‌بی بودیم، چیکار سرباز داری؟
ما که دلمونو پای هر چی دلت خواست دادیم
پاس دادیم به اونی که بلد نی پاس‌کاری
فقط بلدی که دل منو بشکنی
اونی که گفتی واسه‌شی حقشو بهش ندی
فقط می‌دونی که همه‌چی و عشقمی
ولی نمی‌تونی یه چیزو اینقده کش ندی
نه می‌تونم جلوت این بحثه رو وازش کنم
نه می‌تونم با غم تنهایی سازش کنم
نه غرور اجازه می‌ده که به تو خواهش کنم
ولی من دلم پر می‌زنه موهاتو نوازش کنم
نه می‌تونم جلوت این بحثه رو وازش کنم
نه می‌تونم با غم تنهایی سازش کنم
نه غرور اجازه می‌ده که به تو خواهش کنم
ولی من دلم پر می‌زنه موهاتو نوازش کنم