Μεσ' το αίμα βουτημένη,
με πληγαίς νωπαίς ακόμα,
απ΄ της Κρήτης τ' άγιο χώμα,
επεταχθ' η Λευθεριά•
κι' αγκαλιάζοντας τη Δόξα
τη δαφνοστεφανωμένη
παίρνει δρόμους κι ανασταίνει
πολιτείαις και χωριά.
Χαιρετούν τον ερχομό της
βροντερόφωνα ντουφέκια,
κι' αστραπαίς κι' αστροπελέκια
χύνουν λάμψι περισσή•
και φωνή παλληκαρίσια
απ' την Ίδη κατεβαίνει
Χαίρε, Κρήτη ανδρειωμένη,
Χαιρ' ελεύθερο νησί.