Nasza klasa '92 lyrics

Osiągnęliśmy dojrzałość,

Zajmujemy stanowiska,

Co się zżarło i wychlało

Na zmęczonych puchnie pyskach.

Cośmy pozapominali

Zostawiło w oczach pustkę;

Żar zwycięstwa nas wypalił

Jak karabinową łuskę,

Rysiek wreszcie umył ręce

Dotąd czarne po drukarni,

Procesuje się zawzięcie

O nagłówek "Solidarni".

Julek grać nie umiał w piłkę,

Zwali go - "pryszczata menda",

Taktyki ujawnił żyłkę

W otoczeniu Prezydenta.

Kopnął źle, wszedł do rezerwy,

Ale nawet z ławki - kopie,

Nie zawiodą Julka nerwyw

Zjednoczonej Europie...

Ela żyje nawet nieźle,

Co rok jeździ do Nepalu,

Przekazuje, co przywiezie,

Przetrwa z tego, co odpalą.

Lena wyszła nieszczęśliwie

Za bezwzględne beztalencie

Co się dziesięć lat nią żywi:

Lena urok ma i wzięcie...

Zdzich uczciwie robi pieniądz,

Więc nerwicę ma i wrzody

Ale mu zazdrości Henio,

Niezadbany, zły i głodny...

Za wzór zawsze robił Henio

Odrzucania trefnych ofert:

Znał Pascala i Montaigne'a,

Etyki był filozofem,

Z tej zazdrości i z tej złości

Znów dziś robi za wyrocznię.

Etykę mu cel uprościł

Zniszczy Zdzicha zanim spocznie.

W sumie przeszłościowy rocznik

W wiek dwudziesty pierwszy wchodzi:

Dzieci Marca, Grudnia, Stoczni,

Chrzestni bólów przy porodzie;

Kajam się za wstyd i gorycz,

Za niewyważenie racji;

Więc ze skruchą i pokorą,

Uzupełniam obserwacje:

Irka z Jurkiem gdzieś ugrzęźli

Na wsi krytej eternitem,

Pewnie się nie odnaleźli

W Trzeciej Rzeczypospolitej.

Zbyszek, Romek, Anka, Paweł

Są tak prawi, że aż łyso

I czym żyją, nie wiem nawet,

Więc i nie ma o czym pisać...