Het regent in Nantes
Geef mij je hand
Het is de lucht van Nantes
Die mijn hart verdrietig maakt
Het was een ochtend zoals deze
Precies een jaar geleden
De stad had dezelfde vale kleur.
Toen ik het station verliet
Was Nantes voor mij nog onbekend
Ik was er nog nooit eerder geweest
Ik had een bericht gekregen
En daarom ging ik op reis:
"Mevrouw, kom op de afspraak
Rue de la Grange au Loup nr. 25
Kom snel, er is weinig hoop
Hij vroeg er naar om u te zien. "
Op het moment van zijn laatste uur
Na vele jaren van zwerven
Keerde hij terug in mijn hart
Met een schreeuw die de stilte verscheurde
Sinds hij was weggegaan
Had ik er lang op gehoopt
Deze zwerver, deze vermiste
Daar was hij nu naar mij teruggekomen
25 Rue de la Grange-au-Loup
Ik herinner me de afspraak
En in mijn geheugen staat gegrift
Die kamer aan het einde van een gang
Ze zaten bij de open haard,
Ik zag vier mannen zich oprichten
Het licht was koud en wit
Ze droegen zondagse kleren
Ik heb verder geen vragen gesteld
Aan deze onbekende metgezellen
Ik zei niets, maar in hun blik
Zag ik dat het te laat was
Toch was is op de afspraak
25 Rue de la Grange-au-Loup
Maar hij heeft me nooit teruggezien
Hij was al verdwenen
Kijk, je kent nu het verhaal.
Hij keerde op een avond terug
En dat werd zijn laatste reis
En het werd zijn laatste oever
Hij wilde voordat hij ging sterven
Zich verwarmen aan mijn glimlach
Maar hij stierf die nacht
Zonder een vaarwel, zonder een “ik hou van je”
Op het pad langs de zee,
Liggend in de tuin van stenen
Wil ik dat hij in stilte rust.
Ik heb hem neergelegd onder de rozen
Mijn vader, mijn vader.
Het regent in Nantes
En ik herinner me
De lucht van Nantes
Die mijn hart verdrietig maakt