Το πρόσωπο που βλέπω μακριά είναι δικό μου?
Τα μάτια που ψάχνουν κάποιον είναι τα δικά μου?
Τα χέρια που παρακαλάνε και έμειναν άδεια είναι τα δικά μου?
Δεν το πιστεύω, δεν μπορεί να συμβαίνει, δεν το πιστεύω
Αυτοί οι δρόμοι αυτό το αδιέξοδο είναι η μοίρα μου?
Η φωνή που κλαίει δίπλα μου είναι η δική μου?
Αυτός ο ξένος που φεύγει είναι ο αγαπημένος μου?
Δεν το πιστεύω, δεν μπορεί να συμβαίνει, δεν το πιστεύω
Με μιας πως έγινε, άλλαξε
Όλα ήταν ένα άλλο χρώμα (αλλιώς)
Μπλε σκόνη ροζ ήταν καταπράσινη
Δεν ήταν αυτό το όνειρο που είδα
Το δημιούργημα που γκρεμίστηκε μέσα σου είναι δικό μου?
Τα λόγια που σε κορόιδεψαν είναι τα δικά μου?
Να μην έρθει την τελευταία μου μέρα να περιμένω?
Δεν το πιστεύω, δεν μπορεί να συμβαίνει, δεν το πιστεύω
Με μιας πως έγινε, άλλαξε
Όλα ήταν ένα άλλο χρώμα (αλλιώς)
Μπλε σκόνη ροζ ήταν καταπράσινη
Δεν ήταν αυτό το όνειρο που είδα