Мая кватэра пустая,
Даўно адтуль усе сыйшлі.
Я адчуваю як знікае цяпло,
Уздыхі ўжо не будуць чутны.
Мне ніхто не патрэбны,
Мае справы – мая праблема.
Бетон і цёмна-шэры колер,
Мае ўлюблёныя сцены.
Паміж імі крык адзіноты,
Па-за імі шукаю надзею.
Я для сцен знайду светлыя фарбы,
Я зраблю новыя дзверы.
Застаецца мне толькі надзея,
Застаецца мне толькі надзея.