Μοιάζω με βομβαρδισμένο τοπίο
με ένα στιχάκι που είναι μουτζουρωμένο
στης ζωής το τελευταίο θρανίο
και με πουλί ξενιτεμένο...
ΈΧΩ ΠΕΊΣΜΑ ΚΑΙ ΓΕΡΌ ΤΟ ΣΤΟΜΆΧΙ
ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΎΛΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΆΛΠΙΚΑ ΛΎΡΑ
ΤΗΝ ΑΓΆΠΗ ΠΟΥ ΈΧΩ ΔΏΣΕΙ ΔΕΝ ΠΉΡΑ
ΈΤΣΙ ΤΟ ΘΈΛΗΣΕ Η ΜΟΊΡΑ
Άντε να σταθώ στα πόδια μου
μετά από τόσα χτυπήματα
έχω ξεχάσει τα βήματα
μα δε με παίρνει να πώ δε μπορώ
πρέπει να μπώ στο χορό...
ΜΕΣ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΜΕΓΑΛΏΝΩ ΤΟΝ ΑΠΟΝΟ
ΠΟΙΟΣ ΣΤΑ ΑΛΉΘΕΙΑ ΠΕΡΝΕΙ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΊΖΕΙ
ΔΕ ΤΟ ΘΈΛΩ ΜΑ ΜΟΥ ΒΓΑΊΝΕΙ ΠΑΡΆΠΟΝΟ
ΓΙΑΤΊ Η ΡΌΔΑ ΔΕΝ ΓΥΡΊΖΕΙ
Άντε να σταθώ στα πόδια μου
μετά από τόσα χτυπήματα
έχω ξεχάσει τα βήματα
μα δε με παίρνει να πώ δε μπορώ
πρέπει να μπώ στο χορό..
Άντε να σταθώ στα πόδια μου
μετά από τόσα χτυπήματα
έχω ξεχάσει τα βήματα
μα δε με παίρνει να πώ δε μπορώ
πρέπει να μπώ στο χορό..
( έχετε ξεχάσει τί πάει na πει άνθρωπος
ασχολήστε μόνο πως να
εξυπηρετήσεται συμφέροντα
τίποτα άλλο πως να
εξυπηρετήται συμφέροντα σας καταλάβαμε )