Δε σ’ άφηναν τα πέλαγα
να `ρθείς στα δυο μου χέρια
πιανόσουν απ’ τα σύννεφα
σκαρφάλωνες στ’ αστέρια
και μου λεγες... και μου λεγες
Να `σουν θάλασσα, να μην σ’ άλλαζα
Να ’σουν πάντοτε δική μου
Και ’γω τα `βαλα
με την θάλασσα
Και `συ θύμωσες μαζί μου
Δεν ήθελες απάνεμο
λιμάνι για ν’ αράξεις
περίμενες τον άνεμο
μαζί του να πετάξεις
και μου λεγες... και μου λεγες