Να σε ζηλεύουν πιο καλά
παρά να σε λυπούνται.
Σαν τον αϊτό να ’σαι ψηλά
κι όλοι να σε φοβούνται.
Όταν έχουν την ανάγκη σου,
όλοι σε αγαπάνε,
μα σαν πάρεις τον κατήφορο,
και οι φίλοι σε ξεχνάνε. (x2)
Να σε ζηλεύουν πιο καλά
παρά να σε λυπούνται.
Με τ’ όνομά σου να ξυπνούν,
με σένα να κοιμούνται.
Όταν έχουν την ανάγκη σου,
όλοι σε αγαπάνε,
μα σαν πάρεις τον κατήφορο,
και οι φίλοι σε ξεχνάνε. (x2)