Η δυσαρέσκεια αυτού του κόσμου
κάτω από μια λάμπα αντιλαλεί για τελευταία φορά.
Ακούω τη φωνή σου παρά τη φασαρία
και τις λέξεις σου: "σέβάσου τον άλλον".
Διότι μέσα σε όλες τις επόμενες λέξεις,
ποτέ δεν διέκρινα καμιά ουσία.
Αστράπτει σαν διαμάντι στον Ήλιο.
Το δωμάτιο μου προσάπτει πολλά,
ο παράδεισος πέφτει στα πόδια μου.
Παρ'όλα αυτά,
ξέρουμε καλά
και το λέει η φωνή σου:
"Ποτέ μην ξεχάσεις
να καθοδηγείσαι από τα άστρα.
Ποτέ να μην το ξεχάσεις.
Σου υπόσχομαι πως όπου και να είσαι,
σε όποιο σημείο του σύμπαντος είσαι,
η αγάπη θα σε συντροφεύει.
Ποτέ σου να μην ξεχάσεις
ότι εγώ θα σε βλέπω...
Σε όποιο σημείο του σύμπαντος είσαι,
η αγάπη θα σε συντροφεύει.
Ποτέ σου να μην ξεχάσεις.
Ποτέ, ποτέ..."
Κάτω από τη γη, πέφτει σιωπή.
Η μνήμη μου ολισθαίνει
και σε επαναφέρει.
Μην υστεροβουλήσεις.
Έχασα την ευκαιρία εγώ, αλλά πλέον έμαθα.
Και όλα εκείνα τα σημάδια που αποστέλλεις
κάθε φορά με ταλανίζουν.
Με τα επαναληπτικά γεγονότα θα φτιάξουμε εκ νέου τα άστρα.
Ακόμη και σε μια απάνεμη θάλασσα,
ο αστερισμός σου με ταξιδεύει
μέχρι και το τέλος.
Όμως, το λέει και ο ορίζων:
"Ποτέ μην ξεχάσεις
να καθοδηγείσαι από τα άστρα.
Ποτέ να μην το ξεχάσεις.
Σου υπόσχομαι πως όπου και να είσαι,
σε όποιο σημείο του σύμπαντος είσαι,
η αγάπη θα σε συντροφεύει.
Ποτέ σου να μην ξεχάσεις
ότι εγώ θα σε βλέπω...
Σε όποιο σημείο του σύμπαντος είσαι,
η αγάπη θα σε συντροφεύει.
Ποτέ σου να μην ξεχάσεις.
Ποτέ, ποτέ..."
Το αισθανόμαστε στα κόκκαλα μας,
το αισθανόμαστε στα κόκκαλα μας,
το αισθανόμαστε στα κόκκαλα μας.
Ποτέ σου να μην ξεχάσεις ότι εγώ σε στηρίζω.
Αφού ξέρεις...:
"Ποτέ μην ξεχάσεις
να καθοδηγείσαι από τα άστρα.
Ποτέ να μην το ξεχάσεις.
Σου υπόσχομαι πως όπου και να είσαι,
σε όποιο σημείο του σύμπαντος είσαι,
η αγάπη θα σε συντροφεύει.
Ποτέ σου να μην ξεχάσεις
ότι εγώ θα σε βλέπω...
Σε όποιο σημείο του σύμπαντος είσαι,
η αγάπη θα σε συντροφεύει.
Ποτέ σου να μην ξεχάσεις.
Ποτέ, ποτέ..."