Εγω είχα τα κλείδια της ζωής και δεν άνοιξα
τις πόρτες όπου κατοικούσε η ευτυχία
Εγω είχα τα κλειδιά της ζωής και δεν έζησα
Η ζωή μου ολόκληρη ήταν μια νοσταλγία*
Και τόση ψευδαίσθηση που είχα και χάθηκα
Τοση προσμονή στον έρωτα καταστράφηκε
Δεν ξέρω γιατι παραπονιέμαι γι αυτή τη ζωή
Αν δεν θέλω καμιά άλλη ζωη
Αν είναι αυτο για το οποίο γεννήθηκα
Αν ειναι γι' αυτό που είμαι σήμερα
Αν ήταν αυτό που μου άξιζε
δεν πρόκειται, δεν πρόκειται*
Μπορούν να περάσουν στόματα ζητώντας
μάτια φλεγόμενα, όλα τελειώσαν
Μπορεί να περάσει ο έρωτας ο πιο όμορφος
Δεν πρόκειται, δεν πρόκειται*
Εγω είχα τα κλειδιά της ζωής και με κλέψανε
σκοτώσανε μέσα μου όλη την ποίηση
μου αφήσανε μόνο θλίψη χωρις τίποτα άλλο
και το συντριβάνι των ματιών μου που δεν ήθελα