Było tak, przyglądać się temu miałem
Na tym samym placu, tym samym powietrzu
Tym samym kolorem barwiłem
Tamtą wizję, którą zobaczyłem
Kiedy o miłości śniłem
Kiedy w marzeniach zatraciłem
Tamtą wizję, którą zobaczyłem
Kiedy o miłości śniłem
Kiedy w marzeniach zatraciłem
Cała tak; dumy pełna
Z obliczem zamyślonym
I smutkiem łagodnym
Który w upadku jej całym
Jak welon, ją owijał
Który jej piękna dodawał
Który w upadku jej całym
Jak welon, ją owijał
Który jej piękna dodawał
Było tak; mówić jej
Naiwnie i niemalże prosto
Miałeś rozumem umieć
Jakim przenikasz i nie uwodzisz
Nie było ognia, było światło
Które sercu nakazywało
Jakim przenikasz i nie uwodzisz
Nie było ognia, było światło
Które sercu nakazywało
Ale ty nie jesteś, ach ... nie jesteś
Wszystkie iluzje się zniszczyły
Nie jesteś tamtą, którą widziałem
Nie jesteś wizją tą samą
Tą, jaką serce miało
Miało, jak dobrze to czułem
Nie jesteś wizją tą samą
Tą, jaką serce miało
Miało, jak dobrze to czułem