Güneş yaklaşır
Geceye güler, ruhun adımlarını çalar
Sessizlik kan kadar ağırdır
Güzelliğin rengini kırar
Bir kış harikalar diyarı
Karanlık parlayan sarıyı (güneş) yumuşatır
Soğuk ılıdı, gece yine düştü
Gece kurşun kadar ağır
Tilki krallar, yazın örtüsü
Kış gelir
Umut ise ilkbaharda
Ama Gómaána'da pek uzun sürmez, ölür yoksulluğun içinde
Göğsünü gererek yok eder bu zayıf umutları
Bir kış harikalar diyarı
Hayatlarımıza yansır
Prense olan aşkın güzelliğinden uzak
Kalbindeki ilk, şimdi tabutta gömülü
Kış gelir
Denizkızının yumuşak pulları derin kışta uyuyor
Karanlık bulutlar çıplak gri adam tarafından yenilmiş
Kötü bir uyku kötü, hangi renkleri görüyorsun rüyanda?
Renksiz gece bilinçaltına inebilir mi?
Eski yazılmış kitaplarda Tanrıyı bulamadım
Şişede talih yok, benim mantığımla açıklanan bir şey yok
Kabusların ayağını kır
Bilinç üzüntünün ruhunu uyandırıyor