utinam sine primam horam oculis videam
cum mihi oscula dares
infinitus eram ubi flevi
valla circum me tua aedificavi
strepitus albus, sonitus tam dirus
ad rivos aquae reptans
pedes super terra sentio
manus domini, me defer
heu, me miserum !
prima hora cum me contingeres
euge, miraculi umquam desinent ?
mysterium amoris beetur
Domine, non iam credo,
in aquis mersus sum viventis
amore quem accepi de fratris
filia sum exsecratus
qualis Hephaestio, qui mortuus
amans Alexandrum est
iam aruit alveus meus
neminem alium inveniam ?
heu, me miserum !
sicut pluvius curro
iam me miseriam pati
naevus umero tuo me admonet
quantum possum dolorem ferre ?
merula umero meo
et amore caso
quid etiam mutabit?
thalamo in tuo dormiamne
flumine tristitiae
manus tuae super caput tenebone
dum postremum respirabo
heu, me miserum !
postrema hora cum me contingeres
euge, miraculi umquam desinent ?
mysterium amoris beetur