Άνοιξη στην Ταγγέρη
ο ουρανός φαρδαίνει
ανανεώνοντας το μεγαλείο του
ο κόσμος λαμπραίνει
Ανατέλλοντας ανριβώς σαν τον ήλιο
που δεν γνώρισε βροχή
ξεπεταγόμαστε με κατεύθυνση το σπίτι
και ποτέ δεν θα ‘μαστε ίδιοι
Αχ – απλώνουμε τις καρδιές μας φαρδύπλατα
Αχ – ζούμε μυστηριώδεις μέρες
Αχ – το ξόρκι δεν γίνεται να σπάσει
Αχ – ζούμε μυστηριώδεις μέρες
Αμερικάνοι συγγραφείς
δουλεύουν τώρα στη σοφίτα
πέρα στην Κάσμπα
υπάρχει πληθώρα να λατρέψεις
Λάμψε ξανά Αραβικό φεγγάρι
και γίνε το κατευθηντήριο φως
Η ζωή αλλάζει σαν τους αμμόλοφους
που τριγυρίζουν στη νύχτα
{πέρα εκεί, μέσα στην ομίχλη}
{πέρα εκεί, κοντά στο Θεό}
{πέρα εκεί, πέρα εκεί, πέρα εκεί μεσ’ στην καρδιά}
Αχ – απλώνουμε τις καρδιές μας φαρδύπλατα
Αχ – ζούμε μυστηριώδεις μέρες
Αχ – το ξόρκι δεν γίνεται να σπάσει
Αχ – ζούμε μυστηριώδεις μέρες