Είχα μια θάλασσα στο νου
κι ένα περβόλι, περιβόλι τ’ ουρανού
κι ένα περβόλι, περιβόλι τ’ ουρανού
Την ώρα π’ άνοιγα πανιά
για την απάνω γειτονιά
για την απάνω γειτονιά
Την ώρα π’ άνοιγα πανιά
Στα παραθύρια τα πλατιά
χαμογελούσε μια μυρτιά
Στα παραθύρια τα πλατιά
χαμογελούσε μια μυρτιά
Κουράστηκα να περπατώ
και τη ρωτώ και τη ρωτώ
Κουράστηκα να περπατώ
και τη ρωτώ και τη ρωτώ
Πες μου, μυρτιά, να σε χαρώ:
Πού θα βρω χώμα, θα βρω χώμα και νερό
Πού θα βρω χώμα, θα βρω χώμα και νερό
να ξαναχτίσω μια φωλιά
για της αγάπης τα πουλιά;
για της αγάπης τα πουλιά;
να ξαναχτίσω μια φωλιά
Στα παραθύρια τα πλατιά
είδα και δάκρυσε η μυρτιά
Στα παραθύρια τα πλατιά
είδα και δάκρυσε η μυρτιά
Την ώρα π’ άνοιγα πανιά
για την απάνω γειτονιά
Την ώρα π’ άνοιγα πανιά
για την απάνω γειτονιά