Σε παρακαλώ πες μου τι συμβαίνει
Γιατί δεν μπορώ να βρω ένα σημάδι
Υποθέτω θα έχει σβηστεί με κάποιο τρόπο
Πιθανόν γιατί πάντα ξεχνώ
Κάθε φορά που κάποιος μου λέει το όνομά του,
Πάντα γίνεται το ίδιο
(στον κόσμο μου)
Ποτέ δεν φόρεσα μέικ απ
Πάντα δέρνω τα αγόρια
Μεγάλωσα σε μία πόλη με 5000 πληθυσμό
Έβγαλα λεφτά με το να κόβω γρασίδι
Κάηκα από τηγανητό κοτόπουλο
Όλα σε μία μικρή πόλη, το Ναπανί
Ξέρεις πάντα κάθομαι ως αργά χωρίς να κοιμηθώ
Και σκέφτομαι τον εαυτό μου
Που ανήκω παντοτινά
Σε ποιανού αγκαλιά, ώρα και μέρος;
Αβοήθητη όταν χάνομαι στη θολούρα μου
Τα μάτια μου αποσυντονίζονται
Μπορώ να "δραπετεύσω" και να αρχίσω να ονειροπολώ
Σε αυτό το κεφάλι οι σκέψεις είναι βαθυστόχαστες
Αλλά μερικές φορές δεν μπορώ καν να μιλήσω
Θα είναι κάποιος αληθινός και να μη προσποιείται;
Είμαι ξανά στον κόσμο μου...
Ποτέ δεν μου πήρε λιγότερο από μία ώρα,
Να πλύνω τα μαλλιά μου στο μπάνιο
Μου παίρνει πάνω από 5 ώρες να τα κάνω ίσια,
Και να τα κάνω σε χιλιάδες πλεξούδες
Μου παίρνει μία αναθεματισμένη μέρα,
'Ετσι κι αλλιώς δεν υπάρχει κάτι καλύτερο για να κάνεις
Όταν είσαι ολομόναχος στα μέρη του για πάντα,
Ξάπλωσε κάτω από τον γαλαξία
Ξανά και ξανά βραδιάζει για τα καλά
Δεν είμαι ερωτευμένη αυτή τη στιγμή αυτή τη νύχτα...
[ρεφρέν]
...
(λα λα λα λα)
Πάρε λίγο χρόνο,
Χαλάρωσε.
Διασκέδασε,
Αλλά μη καταρρεύσεις,
Μη σε πιάσουν,
Σκάστο κρυφά από το σπίτι
[ρεφρέν]
...