บัดนี้ ตอนจบเข้ามา
กำลังเลื่อนผ้า สู่ฉากอำลา
สหาย ขอได้แถลงไข
จะบอกกล่าวใน เรื่องที่มั่นใจ
ชีวิต มันได้สมบูรณ์
ได้ท่อง ทั่วแคว้นทุกที่
ยังมี เหนือสิ่งอื่นใด
ได้ทำในทาง ฉันเอง
เสียใจ ก็คงมีบ้าง
แต่ก็อย่างว่า น้อยเกินจะกล่าวอ้าง
ได้ทำ สิ่งที่ต้องทำ
ได้จัดการมัน ไร้ซึ่งข้ออ้างใด
บรรจง วางทุกหมุดหมาย
ทุกๆก้าวย่าง ตลอดบนเส้นทาง
ยังมี เหนือสิ่งอื่นใด
ได้ทำในทาง ฉันเอง
มีบางเวลา ฉันว่าเธอรู้
เมื่อฉันได้ทำ สิ่งที่มันเกินตัว
จนแล้วจนรอด เมื่อฉันหวั่นใจ
ฉันเลือกกัดฟัน มุ่งมั่นต่อไป
ผ่านทั้งหมดมา ยืดอกเชิดหน้า
และทำในทาง ฉันเอง
เคยรัก หัวเราะ ร้องไห้
มีช่วงที่ดี และช่วงที่สูญเสีย
บัดนี้ น้ำตามลาย
ทั้งหมดทั้งหลาย น่าขันเสียจริง
พอคิด ได้ทำหมดนั่น และจะขอพูด
อย่างไม่อายมัน
“โอ ไม่, โอ ไม่ใช่ ฉัน
ฉันทำในทาง ฉันเอง“
แต่อะไรคือคน? คนนั้นมีอะไร?
นอกจากตัวเอง ก็ไร้ใครอื่นใด
กล่าวในสิ่งที่ ตนมีจากใจ
ไม่ใช่คำพูด ผู้ก้มหัวอย่างไร
ประวัติบอกอยู่ ฉันสู้สุดใจ
และทำในทาง ฉันเอง
ใช่ มันคือทาง ฉันเอง