Hayatını yalnız yaşayacaksın.
Hayatını yalnız yaşayacaksın.
Hayatını yalnız yaşayacaksın.
Adalet! Adalet!
Karanlıklar içinde yeni bir hayat kuralım
Işık sonunmuzu aydınlatana dek
Korku, nefret, keder, çaresizlik
Sen bile sefil görünüyorsun
Yukarıdan aşağıya bak
Berbat hissediyorum
Zamanı geldi
Hep birlikte eve gidelim
Uğursuz yüzler, büyüyen lanetler
Bu benim son savaşım
Hayatını yalnız yaşayacaksın.
(Melekler sahnede)
Hayatını yalnız yaşayacaksın.
(Şeytan kılığına bürünmüş halde)
Hayatını yalnız yaşayacaksın.
(Çocuklar avuçlarındaki parayı sıkıca tutmuşlar)
Adalet! Adalet! Yaşayacaksın
(Dünyadan haberleri yok.)
Hayatını yalnız yaşayacaksın.
(Melekler paln yapıyor)
Hayatını yalnız yaşayacaksın.
(Şeytan kılığına bürünmüş halde)
Hayatını yalnız yaşayacaksın.
(Çocuklar avuçlarındaki )
Adalet! Adalet! Yaşayacaksın
(Son parayı sıkıca tutarken)
Yok oluş ve yeniden var oluş
Gerçek düşman sensin
(Adalet! Adalet! Yaşayacaksın)
Geriye kalan tek anı yaşanan travmalar
Hayali bir arkadaşın nazik sözleri
Akşam treni sallanıyordu
Kanola çiçekleri arındırdım
Kalbimdeki acı gittikçe büyüyor
Komedi şovum zirveye ulaştı
Kurbağalar evimize giden yolda ağlıyorlardı
Eve dönüş yolu omayan bir manzara
Gün batımı yanıp altüst oluypr
Bir çan sesi ile okuldan ayrılma zamanı
Yavaşça yere düşüyor
Evime yolu asla bitiremeyeceğim
Şuan için ağlamak sorun değil
Kanola çiçekleri tren raylarında kayboldular
Önümüzdeki yıl tekrarda açacaklar
Eve dönüş yolu olmayan bir manzara
Gün batımı yanıp altüst oluyor
Okuldan ayrılma, başkalarının gölgelerine adım atma zamanı
Olanları fark ettiğimde, şafağın ortasında yalnızdım
Her şeyin sonunda yalnız kalan benim
Şimdilik ağlamak sorun değil
Yarın için hazırlanmak zorundayım
Ödevimi yapıp yatmam lazım
Savaş!
(Benim) Savaşım!
(Benim) Savaşım!