روی زمینی که ایستاده ایم ای دوست من،
تنها چیزی که باید از آن هراس داشته باشی، عشق است.
ما موش کوری بیش نیستیم که توان دیدن تاریکی را نداریم
و این سیاهی ژرف جایی است که به آن تعلق داریم.
کروکدیل های گرسنه در حال رقص زیر نور ماهتاب هستند،
اما آنجا کنار آن تاریکی، آیا چیز دیگری نیز وجود دارد؟
بگذر از این ها دوست من
بهتر است گوش فرا دهی
که این تونل های تاریک و ژرف کجا به پایان می رسند.
عشق یعنی تظاهر،
حتی لحظه ای رنج دوست داشتن خود را به جان نخر،
رنجی که عذاب آورترین رنج دنیاست؛
چرا که ما از مکان و نژاد دیگری برخاسته ایم
آنجا روز را با شراب در هم می آمیزند
و سر می کشند
و می کوشند تا تاریکی را در عمق چاهی محبوس کنند؛
اما اینجا تنها تاریکی است که می ماند.
کروکدیل های گرسنه در حال رقص زیر نور ماهتاب هستند،
اما آنجا کنار آن تاریکی، آیا چیز دیگری نیز وجود دارد؟
کروکدیل های گرسنه در حال رقص زیر نور ماهتاب هستند،
اما آنجا کنار آن تاریکی، آیا چیز دیگری نیز وجود دارد؟