Мы никогда не умрём [My nikogda ne umriom] [Polish translation]

Czas kartkuje

Strony kroniki wojskowej.

Niskie niebo jest w ogniu.

Tonie miłość

W dysonansach niepokojących symfonii.

Tracimy jeden drugiego na tej wojnie.

Przelatując w niesamowitym rytmie

Serce stuka jak chory metronom

Niebo w ogniu, lecz mówisz mi

Że nigdy nie umrzemy.

A było by miło zmienić uniform na suknię

Z błękitnej organzy,

I zasypiać razem, nie rozwierając objęć,

Pod dźwięki deszczu i dalekiej burzy...

Żyć, nie licząc straty

I po cegiełce budować swój dom.

Płynąć przez czas i wierzyć,

Że nigdy nie umrzemy.

Zamrę nad drogą, w mgłach dalekich gwiazdozbiorów

Nas czeka długo oczekiwany spokój.

I co by nie stało się, teraz zawsze będziemy razem

Nie ważnie, czy blisko, czy daleko...

Wiatry, rozłąki, straty są bezsilne, aż jesteśmy we dwójkę —

Prawie już wierzę

Że nigdy nie umrzemy.