Εξαϋλώνομαι
Και ρέω αργά
Στο άγνωστο
Με τους κρύους ανέμους με ψυχή
Οι χειμωνιάτικοι κάμποι κείτονται ανέγγιχτοι
Ιππεύω τα στοιχεία μου
Προς τα αστέρια που δεν έχουν ιδωθεί
Μια αναζήτηση
Για γνώση
Στο
Αστρικό
Φωτεινό
Η δυσοσμία εντείνεται
Καθώς εγώ
Κοντά σε μια φασματική σφαίρα
Ύστερα από εκατοντάδων
Αντρών τις ζωές
Σε ανάλυση
Μαθαίνω
Να καταναλώνω
Τη σφαίρα
Της αχανούς ισχύος
Και να
Γίνω αθάνατος
Σκότος μίσος και χειμώνας
Διοικεί τη Γη όταν επιστρέφω
Πόλεμος
Ανάμεσα στις φυλές
Ένας στόχος επιτεύχθηκε
Χάος, μίσος