Mam już dość przebywania tu,
Przytłoczona mymi dziecięcymi lękami,
Ale jeśli musisz odejść,
To proszę byś po prostu odszedł,
Bo twoją obecność ciągle wyczuwam,
Nie chce zostawić mnie w spokoju.
Te rany raczej nie zagoją się,
Ten ból jest zbyt prawdziwy,
Zbyt wiele się zdarzyło, by czas mógł to wymazać.
[Refren]
Kiedy płakałeś, ocierałam wszystkie twoje łzy,
Kiedy krzyczałeś, odganiałam wszelkie twoje lęki,
I trzymałam cię za rękę przez te wszystkie lata,
A ty ciągle masz... całą mnie.
Urzekałeś mnie tym swoim zniewalającym blaskiem,
Teraz jednak więzi mnie to życie, z którego odszedłeś.
Twoja twarz nawiedza moje tak przyjemne niegdyś sny,
Twój głos wypędza ze mnie cały mój zdrowy rozsądek.
Te rany raczej nie zagoją się,
Ten ból jest zbyt prawdziwy,
Zbyt wiele się zdarzyło, by czas mógł to wymazać.
[Refren]
Tak bardzo próbuję wmówić sobie,
Że ciebie nie ma,
Ale chociaż nadal jesteś we mnie,
To byłam samotna od samego początku.
[Refren]