خسته ام از اینجا بودن
زنجیر شده به این ترس‌های کودکانه
اگر رفتنی هستی
می‌خواهم که زودتر بروی
چون گویی هنوز هم بودنت را حس می‌کنم
و این حضور مرا تنها نمی‌گذارد
این زخم‌ها التیام یافتنی نیست
این درد، درد عمیقی است
آنقدر عمیق که زمان هم نمی‌تواند درمانش کند
(کُر)
آنگاه که گریه می‌کردی، اشک‌هایت را پاک می‌کردم
آنگاه که فریاد می‌کشیدی، با ترس‌هایت می‌جنگیدم
و تمام این سال‌ها در کنارت بودم
تویی که اکنون تمام وجودم در اختیار توست
مرا دلباخته‌ی جذبه‌ات می‌کردی
ولی حالا محدودم به زندگی که برایم به جا گذاشتی
چهره‌ات، تحقق رویاهای شیرین من است1
و صدایت که مرا مدهوش می‌کند
این زخم‌ها التیام یافتنی نیست
این درد، درد عمیقی است
آنقدر عمیق که زمان هم نمی‌تواند درمانش کند
(کُر)
خیلی سعی کردم تا به خودم بگویم
که تو رفته‌ای
اما با این که اینک کنارم هستی
در تمام این مدت تنها بوده‌ام
(کُر)
1. رویاهای زیبایم را شکار می‌کند