Έτσι είναι η ζωή, μας λέει η ίστορία
Ότι τους έρημους πρέπει να φουσκώσουν
Και καμήλες πλέουν σαν ξυλινές βάρκες
Σαν γυναίκες στην παραλία
Υπάρχει άμμο στη 2η λεωφόρο
Και φυσάει ο άνεμος σαν τραίνο
Τα ταξί φωτίζουν σαν πέρλες
Γύρο απ΄το τετράγωνο πάλι
Και θυμήθηκα όλα
Και κάθε τζάμι
Κάθε λέξη γύρισε σε'μένα
Όπως ήταν πρίν
Και τότε είδα το προσωπό σου απέναντι
Και η καρδιά μου ήταν πάλι στο σπίτι
Υπάρχει λεωφορείο που φύγει στις 8 και τέταρτο
Και ένα άλλο στις 10
Πρέπει να μπάινω, να ρισκάρω όλα
Και να το πάρω προς το τέλος;
Κοιταξέ τους λόφους σαν τρενάκια σε λούνα παρκ
Πάνω κατά τον ουρανό
Κι εύχεσαι ότι ήσουν εδώ μαζί μου
Τόσο κοντά ότι θα μπορούσα να πεθαίνω
Είπες ότι η αγάπη καταστρέψει όλα
Και ότι κανένας επίσει
Σε ξεπέρασα χθές το βράδυ
Και είμαι ακόμα ζωντανός
Και τότε είδα το προσωπό σου απέναντι
Και η καρδιά μου ήταν πάλι στο σπίτι
Και θυμήθηκα όλα
Και κάθε τζάμι
Κάθε λέξη γύρισε σε'μένα
Όπως ήταν πρίν
Και τότε είδα το προσωπό σου απέναντι
Και η καρδιά μου ήταν πάλι στο σπίτι