Πορφυρές φλόγες στριφογύριζαν στα αφτιά μου
Σέρνοντας τρομερές και πανίσχυρες παγίδες
Μέσα από φωτιές περνούσα σε δρόμους φλογισμένους
Κρατώντας ιδέες για χάρτες
«Σύντομα θα συναντηθούμε στη μεγάλη αναμέτρηση», έλεγα
Περήφανος κάτω από το ξαναμμένο μου κεφάλι.
Α, αλλά ήμουν πολύ γέρος τότε.
Τώρα πια είμαι πολύ πιο νέος!
Σα μισοναυαγισμένη προκατάληψη που πετάγεται μπροστά
«Ας ξεσκίσουμε το μίσος» φώναζα
«Είναι ψέμα πως η ζωή είναι άσπρο και μαύρο»
Έλεγα μέσα από το κρανίο μου.
Ονειρευόμουν ρομαντικές ιστορίες πολιτοφυλάκων
Πού με κάποιο τρόπο μου είχαν ριζωθεί βαθιά.
Α, αλλά ήμουν πολύ γέρος τότε.
Τώρα πια είμαι πολύ πιο νέος!
Κοριτσίστικα πρόσωπα σχημάτιζαν το μονοπάτι μπροστά μου
Από πλαστές ζήλιες
Μέχρι πολιτικά απομνημονεύματα
Αρχαίας ιστορίας
Πεταμένα από κουφάρια ευαγγελιστών
Απίστευτο, τι καθόμουν και σκεφτόμουν
Α, αλλά ήμουν πολύ γέρος τότε.
Τώρα πια είμαι πολύ πιο νέος!
Κάποιου αυτοανακηρυγμένου καθηγητή η γλώσσα
Πολύ σοβαρoύ για να κάνει πλάκα
Μας αποκάλυψε ότι η ισότητα
Είναι απλά μια ακαδημαϊκή υπόθεση
«Ισότητα»! Εγώ τη λέξη την έλεγα
Σα μια παντοτινή υπόσχεση
Α, αλλά ήμουν πολύ γέρος τότε.
Τώρα πια είμαι πολύ πιο νέος!
Σε στάση στρατιώτη σκόπευσα
Τα μπάσταρδα σκυλιά που δασκαλεύουν
Χωρίς να φοβάμαι ότι θα γίνω ο εχθρός του εαυτού μου
Τη στιγμή που θα αρχίσω το κήρυγμα
To μονοπάτι μου το άνοιγαν πλοία σύγχυσης
Στα οποία είχε ξεσπάσει ανταρσία από την πρύμνη ως την πλώρη
Α, αλλά ήμουν πολύ γέρος τότε.
Τώρα πια είμαι πολύ πιο νέος!
Ναι, σταθερός έμενα όταν αφηρημένες απειλές
Πολύ ευγενικές για να τις αγνοήσω
Εξαπατούσαν τη σκέψη μου
Οτι κάτι είχα για να προστατεύσω
Καλό ή κακό, εγώ ορίζω τι σημαίνουν αυτά
Καθαρά, αναμφίβολα, με κάποιο τρόπο
Α, αλλά ήμουν πολύ γέρος τότε.
Τώρα πια είμαι πολύ πιο νέος!